รออ้ายคืนมา
ตามสัญญาที่เมืองน้ำดำ
หรืออ้ายตั้งใจลืมคำ
เคยเบิ่งตะเว็นลับลงลำปาว
วันนั้นสองเฮา
เคลาคลอหยอกเย้ากลางสายลมหนาว
บนจุดชมวิวที่เขื่อนลำปาว
จำได้เเน่บ้อ อ้ายขอเป็นแฟน
สายลมซูนแขน
คิดฮอดแฟนที่เคยควงมา
คนที่น้องพาเที่ยวทั่วเมืองกาฬสินธุ์
ก้มกราบขอพร
วัดภูค้าวได้มาเยือนถิ่น
วัดภูสิงห์นั้นคือสิ่ง
ที่อ้ายตั้งใจจะไปขอพร
สวนไดโนเสาร์
คือที่เราเก็บความทรงจำ
ถิ่นเมืองน้ำดำอ้ายยังจำได้เเน่บ่หนอ
หลายหม่องเคยเที่ยว
มื้อนี้ใจเปียวคนเดี่ยวยื่นรอ
คือไปมิดหมี่แถะหนอ
บ่หลูโตนบ้อคนรอสันเขื่อน
ขี่ฟ้าหลั่งย้วย
ไหลล้วยล้วยอยากอ้วยคืนเมือ
อยากอายเอาเหลือ
พ้องอยากเมื่อเทิ่งอายไทบ้าน
สวนไดโนเสาร์คือที่เราเอาเป็นพยาน
หน้าไดโนเสาร์เฮ็ดเซ้าเง้า
เซ้า เง้า เซ้า เง้า
เซ้าเง้าโอ้ยเซ้าเง้าเซ้าเง้า
คืออยากเย้ยเรามานาน
เก็บใจฮั้วคืนปัวอยู่บ้าน
ปิดตำนานรักซ้ำลำปาว
สาวใดอ้ายดึงใจของชายล็อกไว้บ่ปล่อย
สาวใดอ้ายดึงใจของชายล็อกไว้บ่ปล่อย
ทางคนคอยน้ำตาหลั่งล้วยไหลย้วยอวยลง
พออยากโค้งคืนอวยกลับหลัง
กลับไปพังสัญญาคราวนั้น
เป็นไปได้บ่อยากจำจื่อ
เป็นไปได้บ่อยากจำจื่อ
สิขอโล๊ะชื่ออ้ายติดป้ายบ่สน
คนที่เขาเคยทำร้ายใจ
ทิ้งสัญญาไป
ถิ่มเฮานั่งไห้ใส่ไดโนเสาร์
เพื่อนเเท้ยามทุกไม่ลุกหนีเดินจากเรา
ถึงเจ้าสิหน้าเซ้าเง้า
คือกันเนาะเฮาเซ้าเง้าเศร้าใจ
คิดเห็นหน้าจนสิเป็นบ้าหัวใจก๋วยโย่น
คิดพ้อหน้าบางเทื่อผวาหัวใจก๋วยโย่น
เเขนอ้นโต้นโอ้นโต้น
ละโหล้นชาโหลนซ้อย
โหล้นชาละโหลนชาโหลนซ้อย
เกือบแม่นหม้อยอยู่ลำปาว
ฝากถึงผู้บ่าวที่สัญญาไว้
กลับมาปัวใจน้องให้หายซ้ำ
สาวเมืองน้ำดำยังคอยอ้าย